System  ekologiczny  jest  to  zrównoważony  sposób  gospodarowania  bazujący  na środkach  naturalnych,  nieprzetworzonych  technologicznie.  W  systemie  tym  wyklucza  się stosowanie  syntetycznych  nawozów  mineralnych,  pestycydów,  regulatorów  wzrostu  i syntetycznych  dodatków  do  pasz.  Aktywując  naturalne  procesy  przyrodnicze  w gospodarstwie ekologicznym zapewnia się trwałą żyzność gleby i zdrowotność zwierząt oraz wysoką jakość biologiczną produktów rolniczych. W  produkcji  roślinnej  prowadzonej  zgodnie  z  zasadami  rolnictwa  ekologicznego kluczowe  znaczenie  mają  dwa  elementy  agrotechniki: płodozmian  i  dobór  odmian. 

Płodozmian  poprzez  wielostronne  oddziaływanie  następstwa  roślin  i  całokształtu agrotechniki  jest  podstawowym  elementem  plonotwórczym  i  stabilizującym  wydajność. Dobór  odpowiedniej  odmiany  wzmacnia  to  oddziaływanie  poprzez  lepsze  wykorzystanie potencjału siedliska, przeciwdziałanie agrofagom i kształtowanie jakości plonu.   Wieloletnie badania prowadzone w IUNG – PIB nad reakcją odmian zbóż na uprawę w warunkach ekologicznych wskazują na istotne zróżnicowanie w ich plonowaniu. Szczególnie duże różnice stwierdzono dla pszenicy ozimej i pszenżyta ozimego. Badania prowadzone w IUNG-PIB  i  innych  ośrodkach  naukowych  wskazują,  że zboża  uprawiane  w  systemie ekologicznym  w  porównaniu  do  intensywnej  uprawy  konwencjonalnej  plonowały  niżej  o około 30-35%, a w latach z silną presją czynników ograniczających plonowanie (np. dużym nasileniem chorób grzybowych) różnica sięgała ponad 50%.